แนวคิด

                       วิทยานิพนธ์เรื่อง “วัสดุใหม่กับจิตวิญญาณพื้นบ้าน” มีวัตถุประสงค์เพื่อมุ่งเน้นให้เห็นถึงการอยู่ร่วมกัน ของวัฒนธรรมเก่ากับวัฒนธรรมใหม่ในสังคมปัจจุบัน วัฒนธรรมเก่าคือการใช้ชีวิตในแบบพื้นบ้าน หรือ แบบชนบท ส่วนวัฒนธรรมใหม่ คือสังคมอุตสาหกรรมที่มุ่งเน้นความสะดวกสบายเป็นหลัก ข้อเสียของ สังคมอุตสาหกรรม คือถ้าคนรับเอาแต่ความเจริญก้าวหน้าทางเทคโนโลยีมากเกินไป โดยไม่ไตร่ตรองอาจแฝง ไปด้วยความวุ่นวาย และตามมาด้วยปัญหาต่าง ๆ อย่างไรก็ดีข้าพเจ้าเห็นว่าสังคมปัจจุบันไม่สามารถปฏิเสธ วัฒนธรรมใหม่จึงได้นำทัศนคติการประนีประนอมระหว่างวัฒนธรรมใหม่ และเก่ามาเป็นแรงบันดาลใจใน การสร้างสรรค์ผลงานประติมากรรมโปร่ง หรือเค้าโครง แสดงออกด้วยตัววัสดุสังเคราะห์ผสมกับวัสดุพื้นบ้าน โดยใช้เทคนิคการผูก มัด รัดท่อพลาสติก ตาข่ายพลาสติก ไม้ไผ่ หวาย รูปทรงที่ใช้เป็นรูปทรงนามธรรม มีเอกลักษณ์เฉพาะ สังเกตได้จากการตัดทอน คลี่คลาย เพิ่มเติมรูปทรงนามธรรมดังกล่าว สรุปได้ว่าการเรียนรู้ วัฒนธรรมเก่าเพื่ออยู่ในสังคมปัจจุบันนั้น จะนำไปสู่อนาคตได้อย่างยั่งยืน โดยนำเครื่ องมือเครื่องใช้ จักสานพื้นบ้าน เป็ นสิ่งที่แสดงถึงวัฒนธรรมแต่ละพื้นถิ่นมาแสดงออกผ่านผลงานศิลปะ ซึ่งดึงมาจาก ประสบการณ์ และความรู้สึกส่วนตัวที่มีต่อข้าวของเครื่องใช้พื้นบ้านมาใช้ในการทำงาน

ภาพผลงาน

ชื่อภาพ : วัตถุร่วมสมัย หมายเลข 1

เทคนิค : ผูก มัด รัดท่อพลาสติก
ขนาด : 400 x 180 x 180เซนติเมตร

ชื่อภาพ : วัตถุร่วมสมัย หมายเลข 2

เทคนิค : ผูก มัด รัดท่อพลาสติก ไม้ไผ่
ขนาด : 111 x 72 x 92เซนติเมตร

ชื่อภาพ : วัตถุร่วมสมัย หมายเลข 3

เทคนิค : ผูก มัด รัดท่อพลาสติก ไม้ไผ่
ขนาด : 142 x 213 x 82 เซนติเมตร

ชื่อภาพ : วัตถุร่วมสมัย หมายเลข 4

เทคนิค : ผูก มัด รัดท่อพลาสติก ไม้ไผ่ หวาย ก้อนหิน
ขนาด : 91 x 202 x 113ซนติเมตร

ชื่อภาพ : วัตถุร่วมสมัย หมายเลข 5

เทคนิค : ผูก มัด รัดท่อพลาสติก ไม้ไผ่ หวาย
ขนาด : 240 x 113 x 226 เซนติเมตร